Μάρω Θεοδωράκη - Η Ψιψίνα που βρήκε το νόημα της ζωής . Εικονογράφηση: Νίκος Χριστοφοράκης Σελ. 40
Η Ψίνα Ψιψίνα, μια ανήσυχη και ζωηρή γάτα, έχει βαρεθεί να κυνηγάει ποντίκια, να τσακώνεται με το σκύλο της απέναντι αυλής και να κυνηγάει την ουρά της. Θέλει επιτέλους να καταλάβει ποια είναι η αληθινή ζωή. Βαριέται τόσο πολύ που αποφασίζει να περιπλανηθεί στα σοκάκια της μικρής της πόλης για να βρει το νόημα της ζωής! Θα είναι άραγε τυχερή; Και πού θα την οδηγήσει η τολμηρή της εξερεύνηση; Η ρεαλιστική εικονογράφηση του Νίκου Χριστοφοράκη συνοδεύει ιδανικά το κείμενο της Μάρως Θεοδωράκη, σΆ αυτή τη γλυκιά ιστορία αναζήτησης του εαυτού και της αγάπης, που θα συγκινήσει τους μικρούς μας φίλους.
Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη / Ο τζίντζιρας, ο μίντζιρας... και το παράπονό του Εικονογράφηση: Φερένα Σκόρδη. Σελ. 48
Το τραγούδι του τζίτζικα κάνει έξαλλο το μέρμηγκα. Στο μεγάλο καβγά που ξεσπάει ο καθένας απΆ τους δυο έχει τους κατήγορους και τους υπερασπιστές του. Το παράπονο του τζίτζικα για την ταμπέλα του τεμπέλη που του έχουν φορτώσει, χρόνια τώρα, γίνεται αφορμή να αποκαλυφθεί το μεγάλο μυστικό για την άγνωστη ζωή του. Όταν ο καλοκαιρινός τραγουδιστής ξαναβρίσκει τη χαμένη του τιμή, τα ζώα του κάμπου προσπαθούν να βρουν λύση για το πώς θα μπορούσαν να ζήσουν ειρηνικά χωρίς το ένα να ενοχλεί το άλλο.. Mε στόχο την αποκατάσταση της τιμής του περιφρονημένου και στιγματισμένου ως τεμπέλη τζίτζικα, η Γιολάντα Τσορώνη διαβάζει ξανά τον γνωστό μύθο του Αισώπου. Έναν μύθο που, ακόμη κι αν ελέγχεται για την αντικειμενικότητά του απέναντι στους δυο ήρωες, τον τζίτζικα και το μυρμήγκι, έχει τροφοδοτήσει τη φαντασία πολλών παραμυθάδων.
Ανδρέας Καρακίτσιος - Ο Λίνο Λίνο Γκογκολίνο ήλιο δεν είχε δει ποτέ του. Εικονογράφηση: Νίκος Βασιλειάδης Σελ. 40
Κι είχα μια αγωνία! Πώς να εξηγήσω στη μικρή Μαρία, στην Κρυσταλένα, στον Νίκο, στον Θανάση ότι ο μικρός Λίνο Λίνο Γκογκολίνο που δεν έβλεπε, ήταν απλά ένα πολύ γλυκό και τρυφερό αγοράκι; Πώς να τους πω ότι μια μέρα θα μπορούσε και να παίξει και να διασκεδάσει μαζί τους; Πώς να τους πω ότι θέλει να γίνει φιλαράκι με όλα τα παιδιά της τάξης. Πώς να τους εξηγήσω όλα αυτά χωρίς να τους παρακαλέσω να τον λυπηθούν ;
Ουφ! ο Λίνο Λίνο Γκογκολίνο μ’ έβγαλε από τα μεγάλα αδιέξοδα! Μάλλον η μικρή ιστορία με ήρωα το Λίνο Λίνο Γκογκολίνο. Κι εμένα κι άλλους φίλους που είχαν παιδιά στην ίδια τάξη με το Λίνο Λίνο Γκογκολίνο .
Μαζί μας έκανε ουφ! δυο και τρεις φορές η δασκάλα η κυρία Άννα νόστιμη και γλυκιά σαν τη μπανάνα. Το διαβάσαμε εμείς οι γονείς στο σπίτι και τα παιδιά άκουγαν και ρωτούσαν. Καθώς ρωτούσαν, καταλάβαιναν πολύ περισσότερα…
Στο Σχολείο η δασκάλα είχε πιο εύκολη δουλειά… Τα παιδιά τώρα πια ήξεραν… ήξεραν πως ο Λίνο Λίνο Γκογκολίνο έβλεπε τα χρώματα σαν αρώματα, τον ήλιο σαν το ζεστό χάδι της μανούλας…Και ότι μια μέρα θα τραγουδούσαν και θα παίζαν όλοι μαζί στην χορωδία του Σχολείου.
Μάρω Θεοδωράκη - Η Χιόνα Χελιδόνα και τα δύο σπουργιτάκια. Είκονογράφηση: Χρήστος Δήμος. Σελ. 32
Τρία μικρά σπουργιτάκια μένουν μόνα και απροστάτευτα σε ένα μεγάλο πάρκο μετά από μια τρομερή καταιγίδα. Η τύχη τούς χαμογελά όταν η Χιόνα Χελιδόνα αποφασίζει να τα πάρει στη φωλιά της και να τα μεγαλώσει μαζί με τα δικά της παιδιά. Μια τρυφερή ιστορία που κρύβει μέσα της τη χαρά της προσφοράς της αγάπης και περνάει μηνύματα για την απώλεια και την υιοθεσία. Η υπέροχη, ζωντανή εικονογράφηση του Χρήστου Δήμου δένει τέλεια με το καλογραμμένο κείμενο της Μάρως Θεοδωράκη, με αποτέλεσμα ένα βιβλίο το οποίο σίγουρα θα αγαπηθεί απ τους μικρούς μας φίλους.
Λένα Τερκεσίδου - Ο Χρυσοψαρένιος Εικονογράφηση: Ιούλιος Μαρουλάκης. Σελ. 32
Στη Χώρα των Καρπένιων ζούσε ο Ρένιος Καρυδένιος, που του άρεσε πολύ να κολυμπάει, να κάνει βουτιές και πατητές. Ο Καρυδοπατέρας του όμως επιθυμούσε να γίνει διάσημος πρωταθλητής στην κολύμβηση, γι’ αυτό κάθε πρωί τον πήγαινε στο Καρυδοκολυμβητήριο για προπόνηση. Αλλά ο Ρένιος Καρυδένιος ήθελε να κολυμπάει ελεύθερος και ζήτησε από το Χρυσόψαρο, το φίλο του, να τον βοηθήσει. Ένα βράδυ λοιπόν ήρθε ο Βασιλιάς από τη Λιμνοχώρα και με το μαγικό ραβδί του μεταμόρφωσε τον Ρένιο Καρυδένιο σε Χρυσοψαρένιο και τον πήρε μαζί του. Εκεί έκανε καινούργιους φίλους, ακόμα και τους κροκοδείλους, και ήταν ευτυχισμένος. Θα συνεχίσει όμως άραγε ο Χρυσοψαρένιος να ζει στη Λιμνοχώρα ή θα γυρίσει στο σπίτι του και στην οικογένειά του;
