Μαρία Κυνηγού-Φλάμπουρα

Μαρία Κυνηγού-Φλάµπουρα

∆ίπλωµα Γυµναστικής, Ρυθµικής, Μουσικής και Χορού (Σχολή Πράτσικα), Πτυχίο πιάνου (Εθνικό Ωδείο). Μεταπτυχιακές σπουδές σε θέµατα του ενδιαφέροντός της (γυµναστική, ρυθµική, φλογέρα και συστήµατα Orff και Dalcroze) σε Σουηδία, ∆ανία, Αγγλία, Βέλγιο και Αυστρία.
Ειδικεύτηκε στη µελέτη των προβληµάτων της ρυθµικής αγωγής, της κίνησης και της µουσικής των µικρών παιδιών (προσχολικής και σχολικής ηλικίας). Ανήκε στην οµάδα εργασίας για τον καταρτισµό του Νόµου 1158/81 περί οργανώσεως και διοικήσεως σχολών Ανωτέρας Καλλιτεχνικής Εκπαιδεύσεως, και τον καταρτισµό Προεδρικού ∆ιατάγµατος 372/83. Ανήκε στην οµάδα εργασίας για τα µουσικά προγράµµατα του Υπουργείου Παιδείας, στην οµάδα εργασίας µε θέµα τον ελληνικό χορό, και ήταν ειδική σύµβουλος για τον καταρτισµό του προγράµµατος της Ψυχοκινητικής Αγωγής και δραστηριοτήτων της προσχολικής ηλικίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Έγραψε το κεφάλαιο της Μουσικοκινητικής Αγωγής στο βιβλίο Φυσική Αγωγή στο ∆ηµοτικό Σχολείο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Υπουργείο Παιδείας).
Επίσηµα προσκαλεσµένη από το Υπουργείο Πρόνοιας και Κοινωνικών Υπηρεσιών της Σουηδίας, και βέβαια µε την οµόφωνη γνώµη του Υπουργείου Παιδείας, στη Στοκχόλµη, το Γκέτεµποργκ και το Μάλµε για να διδάξει 15ήµερα σεµινάρια Ρυθµικής. Επίσης, και από τον µουσικό οργανισµό YAMAHA στο Παρίσι για να δείξει µέρος από τις δραστηριότητές της.
∆ίδαξε στη Σχολή Πράτσικα, στη Μετεκπαίδευση Νηπιαγωγών της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδηµίας ∆ηµοτικής Εκπαιδεύσεως, στη Σχολή Μωραΐτη, στη Σχολή ΧΙΛΛ, στη Σχολή Αναβρύτων και στη Σχολή Νηπιοβρεφοκοµίας των ΤΕΙ. ∆ίδαξε το µάθηµα της ρυθµικής, του αυτοσχεδιασµού, της χορογραφίας και της διδακτικής της κίνησης στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και στις Ανώτερες Επαγγελµατικές Σχολές Χορού. Στο Πανεπιστήµιο της Αθήνας και της Πάτρας το µάθηµα της ειδικότητάς της (Παιδαγωγικό Tµήµα ∆ηµοτικής Εκπαιδεύσεως και Tµήµα Νηπιαγωγών).
∆ίδαξε µουσική και κίνηση στη ∆ραµατική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, µε το οποίο και συνεργάστηκε σε χορογραφικά θέµατα (αρχαίο και σύγχρονο δραµατολόγιο). Ενδεικτικά αναφέρονται οι χορογραφίες Πέρσες, Ορέστεια, Βάκχες, Φιλοκτήτης, Ιππής, Σφήκες, Λυσιστράτη, Μαντζουράνα στο κατώφλι κ.ά. Μετά τον θάνατο του Καρόλου Κουν έγραψε το βιβλίο Φίλε µου Κάρολε για παιδιά. Έχει χορογραφήσει ακόµα Το µεγάλο µας τσίρκο του Ιάκωβου Καµπανέλλη, µε τον θίασο Καζάκου-Καρέζη.
Έγραψε τις µονογραφίες για τον Θεόφιλο και τον Γουναρόπουλο στη σειρά «Οι Έλληνες ζωγράφοι για παιδιά» και επιµελήθηκε τα άλλα τρία βιβλία της σειράς. Συνεργάτης του εκπαιδευτικού προγράµµατος του Μουσείου Μπενάκη, έγραψε το βιβλίο-οδηγό για παιδιά Λαϊκή τέχνη, για το Τµήµα Λαϊκής Τέχνης του Μουσείου. Έχει εκδώσει σειρά από βοηθήµατα για εκπαιδευτικούς (δασκάλους, νηπιαγωγούς και καθηγητές χορού και ρυθµικής), καθώς και µια σειρά σε τέσσερις δίσκους (δεκαέξι παραµύθια) µε θέµα Παραµύθια από όλο τον κόσµο.
∆ίδαξε το µάθηµα της προωδειακής µουσικής στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας» και οργάνωσε σεµινάρια για θέµατα ρυθµικής και µουσικής για νηπιαγωγούς και δασκάλους. Υπήρξε επίτιµο µέλος της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση στη Θεσσαλονίκη.
Έχει τιµηθεί µε το χρυσό βραβείο του Ωδείου «Φίλιππος Νάκας» για την προσφορά της και τη διδασκαλία της επίσης, µε δύο βραβεία χορογραφίας από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου και από το Σωµατείο Ελλήνων Χορογράφων.
Από τις Εκδόσεις ∆ιάπλαση κυκλοφορούν: Ο µπαξές της Βερενίκης, Μουσικά ρυθµικά & κινητικά παιχνίδια, Μικρές ιστορίες µε ήχους και κίνηση, Η σαρανταποδαρούσα χωρίς όνοµα, Ρυθμικές ασκήσεις, Λαική τέχνη το Μουσείο Μπενάκη, Οι ιστορίες του ουράνιου τόξου και Η µουσική του αέρα.

Έφυγε απο την ζωή στις 6 Οκτωβρίου 2015.